2020’de kurguya atıfta bulunursak kendi neredeyse kıyamet senaryomuz diyebileceğimiz şeyi deneyimlemiş olmamıza rağmen, Neredeyse hiçbir şey distopik bir macera kadar çekici gelmiyor.; özellikle hafif baharatlıysa bilimkurgu. Ve felaketler ve çöküşler hakkında hayaller kurmanın ve bunun insanlık için ne kadar zor olduğunu görmenin cazibesi hala yadsınamaz.

Bu tür bir prodüksiyon tam olarak yeni değil ve hem büyük hem de küçük ekranda uzun süredir kullanılması, yenilik için yerin çok sınırlı olduğu anlamına geliyor. Öyleyse, Basmakalıp sözlere başvurmaya devam etmeleri ve neredeyse klişe haline gelen mecazlarla oynamaları yaygın bir durumdur.Bunlar arasında çöl manzaraları, tabakalı militarize toplumlar ve sadece birkaç isim vermek gerekirse, neredeyse mevcut tüm kaynakları istifleyen seçkinler yer alıyor.

Ancak bir modelin özellikle hilekâr olması, görsel-işitsel tekliflerle dolu bir gerçeklikte, zamanımıza layık olandan daha fazla başlık üretemeyeceği anlamına gelmez. Bunun iyi bir örneği, “Kara Şövalye”Asya ülkesi endüstrisinin bir kez daha tasarım yoluyla gücünü gösterdiği Netflix’in yeni Güney Kore bahsi benzerliklerini nasıl telafi edeceğini bilen, aksiyon ve entrika dolu bir sohbet iyi bir yoğunluk dozu ve övgüye değer bir çengelleme yeteneği ile.

Güney Kore farkı

bunu kabul etmelisin “Kara Şövalye”nin basit önermesi, kişiyi tembelliğe ilham verebilecek “aynısından daha fazlasını” düşünmeye davet ediyor.; Ve nüfusun yalnızca %1’inin bir felaketten sağ kurtulduğu ve yaşamsal kaynakların kıtlığı ve solunamayan havanın damgasını vurduğu bir dünyada zar zor hayatta kaldığı bir gelecekte, konumu otomatik olarak sayısız benzer ürünü hatırlatıyor. kolektif hayal gücünde.

Ancak, onun evrenine daldıkça ve karakterlerini yavaş yavaş tanımaya başladıkça, başka bir kopyanın kopyası gibi görünen şey – Dövüş Kulübü’nde dedikleri gibi – ortaya çıkar, siz farkına varmadan pratik olarak sizi emmeye başlar. Gösteri ve olay örgüsünü dengeleyen ve daha az olamaz, tuhaf bir bükülmeye sahip olan, olağanüstü bir anlatı tarafından desteklenen bir şey. üretim yeri Seni deli edenlerden Kore.

Bu diziyi diğer benzer dizilerden ayıran erdemler, hayranlıkla başlayan iki ayrı alandadır. Umpteenth’i işaret eden şey Hayatta kalmak Sınıf mücadelesi, bir leitmotif olarak hızla toz topluyor Gerilim, komplolar, sinsi kötüler, eziyet çeken kahramanlar ve ifşa edilmemesi gereken bir avuç dolusu sırla dolu bir gerilim —İşlerin kontrolden çıkması uzun sürmez—; Başrol oyuncusu Kim Woo-bin’in karizmasının ateşlediği son derece iştah açıcı bir kokteyl.

İkincisi, onu övmek zorunludur. takdir edilen üretim tasarımıBeceri ve iyi kararlarla ve her şeyden önce, uygulamasının günlük yaşamının üstesinden gelen Choi Ui-seok’un yönetmenlik çalışması. Kim Byung-seo ile birlikte yönettiği “Soğuk Gözler” ile zaten yeteneğini kanıtlamış olan yönetmen, konuşma pasajlarında akıcı, ancak beklenmedik süslemelerle öne çıkan bazı aksiyon sahnelerinde en iyi tarafını gösteriyor.

Sanki Güney Kore’den başka dizi yokmuş gibi yumurtadan kestaneyi andıran Kara Şövalye ve yeni Kalamar Oyunu’nun galasını bekleyen çok ses vardı. Her iki çalışmanın da çok farklı liglerde olduğu ve bunun Hwang Dong-hyuk’un çalışmalarının özgünlüğü ve netliğine sahip olmadığı açık, ancak Hepsini bir kerede yutmak istediğimiz mükemmel bileşenlere sahiptir ve tam olarak doğru ölçüde birleştirilmiştir.. Kore ne kadar güzelsin.

Espinof’ta | Son yılların en iyi 21 Kore filmi