Bir ay önce “Napoleon”un galası, yalnızca bir biyografik filmde tarihsel titizlik eksikliği konusunda gereksiz bir tartışmayı alevlendirmekle kalmadı, aynı zamanda niyetinin komik mi olduğu yoksa alçakgönüllü bir kişisel parodi mi olduğu sorusunu yeniden gündeme getirdi. Olduğu doğru Bazen ses uygulamasının sınırları vardırMartin Scorsese bunu çok iyi biliyor ama bize hikayeyi anlatanlara şüphe avantajını kullanma konusunda genellikle inanılmaz bir isteksizlik var.
Scorsese’den bahsetmişken, Çok az yönetmen bazı izleyiciler ve hatta eleştirmenler arasında bu kadar kafa karışıklığına neden oldu Pek çok suçlu kahramanı canlandırma niyetini, tehlikeli dünyalara dalmaya ve korkunç insanlarda insanlık olup olmadığını keşfetmeye olan ilgisini anlatıyor. Bazıları onun bu tür konuları yüceltmeye kararlı olduğunu düşünüyor. The Wolf of Wall Street’teki utanmaz parodi girişiminde bile kaybedilmeyen bir şey.
Bu resimdeki kurtları görebiliyor musunuz?
Onun işi ve ticari hicvi Sinemadaki Noel prömiyerlerinin 10. yılını kutluyor, sonuçta sonuç vermeyen ödülleri hurdaya çıkarmak için tasarlandı (her ne kadar Leonardo DiCaprio buna layık olsa da). Aslında, dünya çapında yaklaşık 406 milyon dolar hasılat elde eden film, yönetmenin kariyerindeki en büyük gişe başarısıydı ve Amerika Birleşik Devletleri’nde 100 milyon doları aşan birkaç filminden biriydi. Amazon Prime Video’da izlenebilecek eğlenceli bir vahşilik. Movistar+’dan Ve Netflix’ten.
En iyi niyetlerle ve Amerikan rüyasını gerçekleştirme arzusuyla Wall Street’e giden New York’lu borsacı Jordan Belfort’un hayatı ve çalışmalarına dayanmaktadır. Ama çok geçmeden oraya geldiğini fark eder. fazlalığın ve az vicdanın ödüllendirildiği bir dünyave hatta yasadışılık, canavarı borsanın büyük hükümdarı yapacak bir şey.
Her ne kadar Belfort’un kendi anı kitabını uyarlasa da, Scorsese ve DiCaprio onun sırtını sıvazlamak için içeriğini yakından takip etmekten daha az ilgilenemezlerdi. The Assassins of the Moon’da tekrarlayacakları yaratıcı uyarlama özgürlüğünün yanı sıra vahşi komedi ve keskin hiciv yoluyla bir şeyler başarmaya çalışıyorlar. Amerikan ruhunu karakterize eden hırsın yıkıcı bir portresi ve iktidarı ele geçirenler.
“Wall Street’in Kurt’u”: korkunç aşırılıklar
Çok gevşek bir mizah anlayışı var Bazen uyuşturucu, seks ve güç davranışları nedeniyle gerçeküstücülüğe varan anekdotlara başvuruyorlar. Film denemekten neredeyse hiç vazgeçmiyor, bu da bazen hatalara yol açıyor, ancak şakanın (şirkette canına kıyan bir çalışanla ilgili montaj) arkasında acı olduğuna karar verdiği anlarda akıllıca oluyor. . Ve bazı yerlerde, televizyon izlemeye çalışan kızgın bir Rob Reiner’ın ortaya çıkışı veya tamamen sarhoş bir araba yolculuğu gibi, kesinlikle çok komik.
Bu filmdeki Belfort büyük bir adam olmaktan çok uzaktır ve kurumsal kültürü, etrafındakilerin en kötü içgüdülerini harekete geçirmektedir. Ekonomik olayların gevşek bir şekilde yansıtıldığı “The Big Short” gibi biyografik filmlerde etkili olan bir yaklaşım. İlginçtir ki bu onun gerçek ticari amaçlar taşıyan son filmidir ve Amerika Birleşik Devletleri’nin çürümüş temellerini (The Irishman ve… “The Moon” Killers’la birlikte) ortaya çıkarmakla her zamankinden daha fazla ilgilenen bir Scorsese’nin kariyerinde bir dönüm noktasına işaret etmektedir. ). Ve izleyicinin bu konulara duyduğu hayranlık, tipik yuvarlak uçlardan biri.
Espinof’ta:
