Super Mario Bros. The Movie’nin başarısı, tarihteki en iyi animasyon filmi olma yeteneğinin ötesine geçiyor, ancak Hollywood’un bunu düzeltmek için doğru adımları attığını doğruluyor. ünlü video oyunlarının feci uyarlamalarında uzun bir gelenek. Trend, kaiju gibi basit bir konseptten yaratıcı bir yön almasına rağmen “Rampage” ile başladı.

Sonic ve The Last of Us serisi ile oyun dünyası, video oyunlarını uzun metrajlı filmlere veya dizilere dönüştürdüğü için film endüstrisine kredi vermeye başlıyor. Ancak durum her zaman böyle değildi ve yakın zamana kadar kiliseyi ikna eden tek bir kişi bile yoktu. Çok yorum okumanıza gerek yok. Video oyunlarının selüloit versiyonları, umarım şimdiye kadar vasat fasimil olmuştur. popüler kartuş modeli. Kontrol etmek istiyorsak, Rotten Tomatoes sayfasındaki termometreye bakmamız yeterli. Hiçbir uyarlama %50’den fazla olumlu eleştiri elde edemedi.

Bu filmlerden bazıları o kadar da kötü olmasa da, hatta bazıları kendi başlarına benzersiz olacak kadar gürültülü olsa da, bazılarının ortaya çıkarabileceği erdemler onları tek bir ortak noktadan muaf tutmaz: The Movie’nin orijinal oyununun can sıkıcı hayranları. Birçoğu adını damgaladı ve ardından akla gelen ilk şeyi filme aldı. pornodan fırlamış gibi görünen kameramanlarla. Diğerleri ünlü oyuncuları bir araya getirdi ve senaristi unuttu. Bütçe, gevşek parayı özel efektlere yatırmak için Konami’ye telif ücreti ödemek için harcandı. Popüler kültürün bu popüler parçalarını izleyici için sefil deneyimler ve oyuncular ve ekip üyeleri için aşağılayıcı performanslar haline getiren birçok neden var.

ile başlayan her şey ‘Süper Mario Kardeşler.(1993) hangisinde Nintendo’nun en ünlü İtalyan tesisatçıları, takma dişi selüloide uyarlamaya yönelik ilk girişimde rol aldı. Bo Hopkins’e göre sonuç, “Yaptığım en kötü şey (…) tüm deneyim bir kabustu.” Dennis Hopper suratlı, boyalı sarışın 90’lar tarzı bir kötü adama sahip, Film, bunun gerçek bir hikaye olması gerektiğini açıklayan bir sahneyi dışarıda bıraktı. karakterlerin, onu istedikleri zaman yeniden yorumlayacak olan Nintendo yöneticilerine söylediğini. Şimdi bir kültü var ama 30 yıldır çok nefret ediliyor.

ilk denemeler

‘Çift Ejder’ (1994) öyleydi hikayedeki bir video oyununu uyarlamaya yönelik ikinci girişim ve ilkinden çok daha kötü. Atari salonundan çok berbat bir Power Rangers bölümü karakterlerin sokakta suçluları dövdüğü, çok saçma, komik, çocukça… kötü adamı hidrojen peroksitle boyama modasıyla devam etti. Bu aynı zamanda kötü şöhretlilerin de yolunu açtı. ‘sokak dövüşçüsü(1994). Hepimiz en sevdiğimiz dövüşçüleri canlı canlı görmek istemişizdir, ancak onlar ekranda göründükçe, Ryu’nun cansız Hadouken’inden kızıl saçlı oyuncağıyla 70’lerin Hulk’una benzeyen bu Blanka’ya hayal kırıklığı büyüdü. Ağrı.

‘Ölümüne kavga(1995) İkinci bölüm kadar korkunç değildi, ama Christopher Lambert’in komik olmaya çalışmasını izlemek, onun tiz müziğinin kendinizi öldürmek istemenize neden olacak kadar sinir bozucu. Ve ölüm olmadı. Yeni uyarlamada var ama neredeyse bundan daha kötü. “Swath Komutanı” (1999) Bazen yaratıcı tarafından yönetildiğinde bile oyuna benzer bir şeyin çıkmadığının kanıtıydı. SEGA’nın efsanevi uzay simülatörü, Scooby Doo’nun oyuncu kadrosuyla gençler için bir uzay operasına dönüştü.

“Lara Croft: Tomb Raider” (2001) Vardı Angelina Jolie dublörlük yapıyor ve kıç tekmeliyor ama bu yeterli değildi. Aksiyon sahneleri kabul edilebilir, ancak yine de Indiana Jones’un bir çengelli iğne ile tutturulmuş kırık sekanslarla bir kopyasıydı. Tipik unutulmuş sahte araç. Alicia Vikander ile yeni uyarlama çok daha güçlü. aynı yıldı “Final Fantasy: İçimdeki Ruhlar” (2001), Video oyunu hayranları arasında kötü bir şöhreti yok ama ortalama bir izleyici için gerçek bir parça. Bu, fotogerçekçi karakterlerle yapılmış ilk film, ancak sonuç, zamanın infografik oyun tanıtımlarından çok da farklı değil.

Kutsal İneklerin Şafağı

Hayranlarına ‘Resident Evil’ sebep verse de bir destan Yönetilen bütçeleri düşündüğümüzde başkalarının eylemi ve utanması. Açılış bölümü zar zor kurtarılabilir ve bir zombi filmi olarak çok kötü değildi çünkü henüz 300 tane yoktu, ancak video oyununa sadık bir George A. Romero senaryosunu bir kenara attılar – yakında bir belgeseli olacak – Berbat CGI yapmak için Bakala’ya bir övgü için Henüz düzeltilmedi. ‘Welcome to Raccon City’ ve Netflix dizisinin iyi niyetine rağmen hala iyi bir uyarlama yok.

Uwe Bol’un 2004’ten 2007’ye kadar olan filmleri, film uyarlamalarını gözden düşürmek için çok şey yaptı. Orijinal atari salonundan rastgele görüntüler içeren House of the Dead’den Dragon Siege, Alone in the Dark veya açıklanamaz bir şekilde sinemalara gitmeyi başaran BloodRayne’e. Koza afetlere karşı güvenlidir ve sAmerikan filmleri genellikle o kadar kötüdür ki komik bile olamazlar. ‘ölüm(2005) o zamanlar zordu ama gerçek şu ki B serisi bir korku ve aksiyon filmi olarak, derecelendirilmemiş versiyonunda bolca kan ve lateks canavarlar var. Cehennem gibi olay örgüsü yoktu, ancak tipik birinci şahıs görüşünü yeniden yaratan sekans hala çalışıyor ve Film, Resident Evil’in çoğu uyarlamasından daha iyi bir versiyonu.

Orijinal DOA: Dead or Alive (2006), Dövüş bikinilerindeki parçalardan yapılmış şişme bebekler, bu yüzden onu uyarlayan filmden fazla bir şey isteyemez. Hadi, kendileriyle etkileşime giren izole gençler için daha fazla şey. Ancak aynı yıl içinde kayda değer bir istisna meydana geldi. “Sessiz Tepe” (2006)Bilmek İlk saat, tarihteki en iyi korku video oyununun benzersiz atmosferine iyi bir yaklaşım sunuyor. Şimdiye kadar senaryo muhteşem değil, ancak ikinci yarı olması gerekenden daha çok bir Playstation 2 gibi görünen “aşama sonu” açıklamaları ve infografiklerinden oluşan anlamsız bir şey açıyor.

Daha iyisi için on yılın dönüşü

‘Tetikçi’ (2007) vardı Xavier Gens tarafından Doğru Yön, ancak onu, kahramanında devasa bir döküm kusuru olan oldukça kaba bir aksiyon filmi olmaktan kurtarmadı. Kanın, Olga Kurylenko’nun kıyafetlerinin ve aptallığın farklı tonları var. Hitman: Agent 47’de karakteri yeniden şekillendirmeye çalıştılar ama pek bir gelişme olmadı. ‘Max Payne’ (2008) ile bile katlanılabilir değil sadece bir uyarlama olarak neredeyse hiçbir anlam ifade etmekle kalmıyor, aynı zamanda bir anlatı olarak da ancak bir nebze tutarlılığa sahip. İç uyum eksikliği ve halüsinasyon sahneleri, kökleri kara film ve John Woo’ya dayanan bir oyunu neredeyse gerçeküstü kılıyor.

On yılın dönüşü hiçbir gelişme sağlamadı ve Pers Prensi (2010) büyük Jake Gyllenhaal’ın muhtemelen en kötü filmi. Bir Arap prensini oynamak için son derece uygun olan mavi gözlü aktör, bu peruğun içinde daha tuhaf görünemezdi. Sonuç olarak, geçerli bir uyarlama ve uygun bir macera gişe rekorları kıran, tıpkı ‘Hız İhtiyacı’ (2014), Bu mutlak bir korku değil, ancak Chicha ile bir araba video oyununu bir hikayeye dönüştürmek kolay olmasa da, önemli olan harika Aaron Paul’u boşa harcayarak sıkıcı bir Hızlı ve Öfkeli devam filmi yapmak değildi.

Gelecek gelişti veya en azından denedi ve başarısız olan “Assassin’s Creed”den sonra “Warcraft: The Origin” (2016) yerini “Detective Pokemon” ve “Halo” gibi diziler gibi daha ilgi çekici diğerlerine bıraktı. ‘, muhteşem Sonuçlar veya ‘The Witcher’. VE Çok az bilinmesine rağmen, animasyon tarzı bizi gerçek mücevherler gibi yaptı. “Cuphead Gösterisi!” ve muhteşem bir filmi olan tüyler ürpertici “Gözaltı” gibi fena halde küçümsenen diğerleri.

Espinof’ta | Netflix, Amazon Prime Video, HBO Max ve Disney+’ta izlenecek video oyunlarından uyarlanan en iyi 4 Film