آدم می تواند خوب، بد یا منظم بیرون برود، بله، اما چیزی که هرگز یک عمل حضوری نخواهد بود، حس دانستن جهت قدم بعدی است. حرفه بن ویتلی یک ترن هوایی است که هرگز نمی‌داند چه اتفاقی قرار است بیفتد، یک راهنمای پر از مسیرهای انحرافی، نقشه‌ای که دستورالعمل‌هایی بیشتر از آنهایی که افراد مشکل‌دار و گمشده را نشان می‌دهند، ندارد. غافلگیری، عنصری مورد علاقه در این دوران سینمایی، ثابت است.

به عنوان مثالی قطعی برای یک پروژه جدید، Megalodon 2: La fossa، دنباله‌ای بر فیلم حداقل از نظر تجاری موفق 2018 با بازی جیسون استاتهام. در کارنامه تیرانداز، تهیه‌کننده، تهیه‌کننده، کارگردان و کارگردان، چیزی برای دیدن وجود ندارد که به ذهنمان برسد که ما را بخواهد. یک تابستان پرفروش باید تاکیلاهای دنیای میانه را بازگرداند، اما همانطور که قبلا ذکر شد، قابل پیش بینی یک گزینه نیست.

ویتلی با فاصله زیادی از فیلم‌های قبلی‌اش، متقاعد و ناامید، هیجان‌انگیز و گیج‌کننده، فتنه و گیج شده است، اما در هر مورد، و در اینجا چیزی که واقعاً مهم است، او از روی کنجکاوی رشد کرده است. شما هرگز نمی دانید زمانی که یک پیشنهاد واقعی از شرکت خود دریافت کنید چه اتفاقی می افتد، و این تنها دلیلی است که بدون شک سزاوار توجه کامل ماست.