برای کسانی که در سنین نوجوانی کامل هستند، سال گذشته، ظاهراً سال 2004، اولین انتشار “اره” بود. اثری از کسانی که موفق می شوند در لحظه دوم لرزه های خاطره، وحشت و شادی را برانگیزند. این یک موضوع غافلگیر کننده و شوک (نابغه) بود که از کنار شما گذشت و شما را در یک زمان خوب به دام انداخت، مخصوصاً به لطف دور پایانی به یاد ماندنی.
از اونجا بریم؟ درد بی امان مجموعه ای از دنباله ها که بین فاجعه مطلق و عادل شناخته شده (بسیار) در نوسان است. در ادامه نسخه جدید، اکنون در قفسهها، حماسه چیزی بیشتر و کمتر از این ده فیلم به دست نمیآورد، در حالی که تقریباً بدون تغییر علاقه و اشتیاق لژیون واقعی تحسینکنندگان و تحسینکنندگان را حفظ میکند. هیچ کس نمی خواهد نقل قول خود را در مورد اره منبت کاری اره مویی خوب به خاطر بسپارد.
اصالت و جذابیت تازگی از بین رفته است و فرنچایزی باقی می ماند که همیشه سرگرم کننده است، اگر فقط با کشف بازی بعدی که صفحه را پر از جرات و خون می کند، اما اگر کسی جاه طلبی قابل توجهی برای حفظ آن داشته باشد نمی توان آن را انکار کرد. . خطوط روایی و خطوط هویتی واقعاً مشخص است. چون ولگردها باید خیلی زودتر تمام می شد اما زمان بازگشت به ماه کامل در جهان “اره” است.