بازی در فیلم جدید کریستوفر نولان یک تاریخ قرمز رنگ در تقویم طرفداران سینماست. کمتر کارگردانی این قدرت را در سینما دارد و بیشتر. هر بار که انگلیسی دهانش را باز می کند، سلاح توییتر فیلم Marimorena است. چه می شد اگر سلولوئید حفظ می شد، چه می شد اگر جلوه های کاربردی قبل از جلوه های دیجیتال می آمد، چه می شد اگر بهترین مکان برای تماشای فیلم سینما و این یا آن بود… El Influencer از نظر سینمایی قطعا،
وقتی چند روز قبل از اینکه ستاره اوپنهایمر، تصویر جاهطلبانهاش از پدر بمب اتمی، با او صحبت کنیم، از فیلمساز در مورد تواناییاش برای باز کردن بحثها پرسیدیم و برای برخی، روی صندلی بنشین و به این فکر کن که cine de verdad چیست.، Y-Nos با صراحت کامل پاسخ داد:
،برای من این به انتخاب بهترین روش بستگی دارد و وقتی نوبت به ساختن فیلم می رسد، این انتخاب منجر به بحث و جدل می شود.، چند سالی می شود که من به غلت زدن در سلولوئید ادامه می دهم در حالی که بقیه دیجیتالی شده بودند، و به نوعی مجبور شدم از تصمیم خود دفاع کنم. ما به جایی رسیده ایم که می فهمیم ساده و متفاوت است. کارگردانان هی از جمله کوئنتین تارانتینو، پل توماس اندرسون و استیون اسپیلبرگ به صورت دیجیتالی کتاب را مسحور کردند. به طور خاص، “Oppenheimer” برای من این بود که در ذهن شما بپرم، و اگر می خواهید دنیا را همانطور که با شخص دیگری می بینید ببینید، سلولوئید بهترین راه برای انجام این کار است.
در مورد CGI، من فکر میکنم در حالی که بهعنوان یک ابزار بسیار همهکاره و قدرتمند است، وقتی سعی میکنید چیزهایی را روی دوربین ثبت کنید که وزن چیزی واقعی را در تصورات دنیای ما دارند، تبدیل به Sound of the چیز میشود که در داخل فیلم قرار میگیرد و بهتر باش. برای بیننده قابل باورتر است. اما این فقط موضوع من است، تصمیم من! هیچ چیز جزم نیست، حتی اگر گاهی مسیر را گم کنم، هدیه را با روش ایده برای کاری که انجام می دهد رفتار می کند.”
با اوپنهایمر، نولان با فیلمبرداری حتی صمیمیترین صحنهها با دوربینهای IMAX، با روح فیلم درباره اختراع بمب اتمی، به کشف نوآورانهتر خود ادامه میدهد. من از کداک خواستم نوع جدیدی از فیلم بسازد تا قسمت ها را سیاه و سفید کند. نمیدانم که آیا دیجیتالی است یا نه.
علاوه بر تصویر، صدا نیز در فیلم های او از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. لودویگ گورانسون، آهنگساز “The Mandalorian”، “Black Panther” یا “Tenet” از همکاری با او در موسیقی متن خبر می دهد. با ورود قدرتمندی از sonido و de los silencios همراه است یک فضای متشنج و فوری ایجاد کنید.
توضیح می دهیم: ایجاد صدا و زبان موسیقایی فیلم در کنار مونتاژ تصویر برای من بسیار مهم بود. آهنگساز که پیش از شروع فیلمبرداری کار روی موسیقی را شروع کرده بود، هر هفته برای ساختن موسیقی متن به اتاق تدوین می رفت:ما مطمئن شدیم که صدا به نحوی تکامل مییابد که به حالت درونی اوپنهایمر و نحوه حرکت انرژی در ماده نزدیک باشد.او با اشاره به لحظه ای که جی رابرت اوپنهایمر (کیلیان مورفی) نتایج کار انجام شده در پروژه منهتن را آزمایش می کند، می گوید: «بیان نهایی آن در آزمون ترینیتی رخ می دهد. لحظه حقیقت.
سرگرم کننده در بالا
«اپنهایمر» یک فیلم لیویا بیهوده نیست. برخورد اوپنهایمر، ایالات متحده و بشریت با بمب اتمی، روندی که منجر به آن شد، و چه چیزی پس از آن چگونه بود؟ او گاهی اوقات اعتراف می کند: «او قصد دارد تم های بزرگی برای سرگرمی ایجاد کند،
نولان همیشه به قدرت سینما در پرداختن به هر موضوعی بدون قربانی کردن یک تجربه سرگرمکننده معتقد بوده است: «او با تماشای انواع فیلمها، از «جنگ ستارگان» تا «جی افکی» یا «لارنس عربستان» بزرگ شد. مخاطب.» چیزی است که آنها را مجذوب خود می کند، آنها را سرگرم می کند. زمانی که در مورد چیزی جدی مانند بمب هسته ای صحبت می کنید، به ندرت از اصطلاح “سرگرمی” استفاده می شود، اما اعتقاد بر این است که می توانید یک فیلم ترسناک یا یک فیلم عاشقانه را سرگرم کنید. همه چیز به چیزی خلاصه می شود که داستان ثبت می کند.اوپنهایمر دراماتیک ترین داستانی است که او گفته است. با اطمینان کامل احساس میکردم که اگر بتوانیم کار را به خوبی انجام دهیم، تجربهای را به همراه خواهد داشت که به درد فیلمها میافزاید.»
«اپنهایمر» با بازی کیلیان مورفی، رابرت داونی جونیور، امیلی بلانت، مت دیمون، فلورانس پیو و … کجای سینما هستی،